อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29/2 วันที่ 6 พ.ย. 55

อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29/2 วันที่ 6 พ.ย. 55

พะวงเดินตื่นเต้นเข้ามาหาคุณนายสร้อยเพชรที่กำลังเลือกชุดจากแคตตาล็อคอยู่ในห้องรับแขก
“คุณนายคะคุณนาย”
“อะไรของแก ทำเสียงซะตื่นเต้นเชียว”
“ก็โครงการที่คุณนายจะให้พวกพ่อค้าแม่ค้า แข่งกันนำเสนอตลาดของเราน่ะค่ะ พวกพ่อค้าแม่ค้าสนใจกันใหญ่เลย”
คุณนายสร้อยเพชรยิ้มพอใจ
“ก็แหงล่ะ ฉันฉลาดนี่”
“ถ้าข่าวแพร่ออกไป รับรองว่าได้ดังไปทั่วแน่ค่ะ ตลาดของเรา”
“แน่นอน แต่เลิกใช้คำว่าเราซักทีได้มั้ย ตลาดน่ะเป็นของฉันคนเดียวย่ะ”
พะวงมองหน้าเซ็งๆ

“แล้วนี่ทำอะไรคะนั่น”
“ก็เลือกชุดสำหรับไปเป็นกรรมการตัดสินน่ะสิ เผื่อคนมาทำข่าวเยอะขึ้นมา ฉันจะได้ดังระเบิด”
พะวงมองเอือมๆ

ถนอมยืนระแวงหันรีหันขวางอยู่ตลอดเวลา ซันเดินมากับแหวว
“นั่นไงแหวว ดูตาคนนั้นสิ” ซันชี้ให้แหววดูถนอม
แหววมองตามที่ซันชี้
“ทำไมเหรอ”
“อยู่ๆก็มาบอกฉันว่า ไอ้ดวงจะตกอยู่ในอันตราย ให้ฉันช่วยดวงด้วย”
แหววชะงัก
“หมอดูเหรอ”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่พักนี้เห็นมาแถวนี้ตลอดเลย”
แหววหน้าตื่น
“หรือคนบ้า”
“ก็ไม่แน่นะ ท่าทางแปลกๆด้วย”
อยู่ๆอาซ้งก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ มาแจมด้วยอีกคน
“คุยอะไรกันน่ะ”
ซันสะดุ้ง
“อ้าวพ่อ...คุยเรื่องคนๆนั้นน่ะพ่อ”
อาซ้งเพ่งสายตามองตามที่ซันชี้
“ใครน่ะ”
“คนที่อยู่ๆก็มาบอกฉันว่าให้ฉันปกป้องไอ้ดวง บอกไอ้ดวงจะตกในอันตราย”
อาซ้งเพ่งไปที่ถนอมอีกครั้ง

“เหรอ คนนี้เหรอ”
อาซ้งเพ่งสายตาจะเดินรี่เข้าไปหา ซันเรียกไว้

“พ่อ...จะไปทำอะไรเขา”
“อยากเห็นหน้าใกล้ๆหน่อย ไกลๆแบบนี้ข้าเห็นไม่ชัด”
ซันงงๆ
“ทำไมต้องเห็นชัดๆด้วย มีอะไร”
“เปล่า”
อาซ้งหันไปอีกทีจะเดินไปหา ถนอมหายไปซะแล้ว
“อ้าว! หายไปไหนซะแล้ว”
ซันมองแปลกใจ
“นั่นสิ”
อาซ้งเซ็งเลยหันมาบ่นลูกชาย
“แกนี่ ไม่น่าเรียกไว้เลย”
แหววแปลกใจ
“มีอะไรเหรอคะ ทำไมถึงอยากเห็นหน้าเขานัก”
“ไม่มีอะไรหรอก”
อาซ้งท่าทางพิรุธปิดบังแล้วรีบเดินจากไป แหววมองตามอย่างสงสัย
“ฉันว่าพ่อเธอแปลกๆนะ”
ซันเห็นด้วย
“นั่นสิ”
“เหมือนมีเรื่องกังวลใจอยู่”
ซันพยักหน้า
“อืม...แต่ช่างเถอะ เรารีบไปซ้อมเตรียมสำหรับชิงแชมป์เลยดีกว่า”
ซันหน้าตาจริงจังกับการแข่ง แหววจ้องหน้า
“นี่ตกลงเอาจริงใช่มั้ย”
ซันพย้กหน้าอย่างขึงขัง

ดวงขายขนมโดยมีแฝดนิชคุณช่วย คนก็สนใจมาซื้อมาลองบ้างโดยเฉพาะผู้หญิง
“อันนั้นขึ้นชื่อเลยนะครับ ลองชิมดูก่อนได้”
“ขอชิมหน่อยได้มั้ยคะ”
แฝดนิชคุณเบ้หน้า
“ตัวก็อ้วนปานนั้น ยังจะซื้อขนมหวานอีก”
ลูกค้าตกใจ ดวงรีบปรามนิชคุณ
“อย่าไปสนใจเลยครับ เด็กมันดูละครมากไป เลยเลียนแบบมา”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ชิมแล้วก็ได้”
ลูกค้าเดินหนีไป ดวงหันมาดุแฝดนิชคุณ
“นี่เราทำไมไปพูดแบบนั้นล่ะ ไม่ดีเลย”
แฝดนิชคุณเถียง
“ก็มันจริง นางอ้วนเป็นช้างแล้ว จะกินขนมหวานทำไม เขาก็ห่วงสุขภาพนางออกนะ”
แฝดคว้าขนมหวานเข้าปากตุ้ยๆๆ ดวงส่ายหน้าระอา
“แล้วนี่ไม่ห่วงตัวเองบ้างเหรอ”
แฝดนิชคุณยิ้มแหยๆ
“อูยยย มันเพลินไปหน่อย”
“เอาของซื้อของขายมากิน แล้วเมื่อไหร่จะได้กำไร”
แฝดนิชคุณยังเถียง
“พ่อก็กินนี่”
“อันนี้คุณมุกเขาทำมา ไม่ได้ของขายซักหน่อย”
แฝดนิชคุณถึงกับหน้าแหยเมื่อรู้ว่าดวงกินขนมที่สายมุกทำ
“เคี้ยวไหวด้วยเหรอ”
“ก็โอเคนะ ไม่เชื่อลองชิมสิ นี่กินจะหมดแล้วเนี่ย”
แฝดนิชคุณส่ายหน้าดิก

เย็นนั้น ดวงเดินเข้าบ้านมา สายมุกนั่งอยู่ที่สนามเอ่ยทักขึ้น
“ขายของวันแรกเป็นไง”
ดวงยิ้มแย้ม
“ก็ถือว่าดีครับ”
“แล้วขนมฉันล่ะ ขายหมดมั้ย”
ดวงพยักหน้ารับ
“เกือบหมดครับ”
สายมุกดีใจ
“จริงเหรอ ดีจังเลยอ่ะ เดี๋ยวฉันจะตื่นแต่เช้ามาทำเพิ่ม”
ดวงสะดุ้ง
“อย่าเลยครับ”
“ทำไมล่ะ”
“คือของเดิมยังขายไม่หมด กลัวว่าคนจะไม่ซื้อของที่เหลือน่ะครับ”
“อ๋อ แล้วไป...นึกว่าไม่อร่อยซะอีก”
ดวงยิ้มแห้งๆ
“แหะ แหะ”
สายมุกนึกถึงคำพูดของหนูดี ที่บอกให้สายมุกช่วยระหว่างเธอกับดวงขึ้นมา
“เออ...หนูดีฝากถามเกี่ยวกับขนมปังความรักอะไรก็ไม่รู้ ถามว่าคุณจะลงแข่งด้วยมั้ย”
“อ๋อ...ผมว่าผมคงไม่”
สายมุกแอบยิ้ม
“แน่ใจเหรอ”
“ครับ ผมไม่มีเวลาคิดหรอก”
สายมุกพอใจมาก
“ก็ดีแล้ว”
ดวงชะงัก
“หมายความว่าไงครับ”
“ฉันว่าหนูดีเขาชอบคุณนะ”
“อ๋อครับ”
“ตอบสั้นๆแค่นี้น่ะเหรอ”
“แล้วผมต้องตอบว่าไง”
“ก็คุณคิดยังไงกับเขาล่ะ”
“คุณหนูดีเป็นคนดีครับ”
สายมุกไม่พอใจคำตอบของดวง
“ใช่สิ...ฉันเป็นคนไม่ดี เอาแต่ใจ อารมณ์แปรปรวนง่าย วาดรูปก็ไม่ได้เรื่องใช่มั้ยล่ะ”
สายมุกเดินงอนหายเข้าไปในบ้าน ดวงงงๆ ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด

สายมุกเข้ามาในห้องนอน คว่ำรูปตนกับหนูดีบนโต๊ะหัวเตียง ไม่พอใจ ฟึดฟัดไปมา ต่อว่าหนูดีในรูป
“เออ ไปรักกันไกลๆเลยไป”
พะวงออกมาจากมุมหนึ่งในห้อง กำลังทำความสะอาดอยู่
“บ่นอะไรคะคุณนมุก”
สายมุกสะดุ้งโหยง
“ว๊าย ทำไมมาอยู่ในห้องมุกได้คะเนี่ย”
“มาทำความสะอาดค่ะ”
“เอาไว้ทำวันหลังดีกว่าค่ะ”
“ได้ค่ะได้”
พะวงมองสายมุก แอบรู้ทัน

คุณนายสร้อยเพชรเปิดประตูเข้ามาในห้อง อยู่ๆพะวงก็โผล่ออกมาจากมุมนึง
“คุณนาย”
คุณนายสร้อยเพชรตกใจ
“ว๊าย...แกมาทำอะไรในห้องฉัน”
“คุณนายคะ คุณนายเคยสังเกตคุณมุกมั่งมั้ยคะ”
“ทำไม ยายมุกมีอะไร”

“คุณมุกทำตัวเหมือนคนมีความรัก”
“ความรักเหรอ...กับใคร”

“ก็คุณนายเห็นผู้ชายคนไหนรอบตัวคุณมุกบ้างละคะ”
คุณนายสร้อยเพชรคิดๆ
“ไอ้ดวงเหรอ ไม่หรอกมั้ง”
“ไม่เชื่อคุณนายลองสังเกตดีๆสิคะ พะวงว่ามันมีอะไรแปลกๆไงไม่รู้ คุณมุกดูจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว”
คุณนายสร้อยเพชรเริ่มระแวง คนไม่มีหัวนอนปลายตีนอย่างดวง

เช้าวันใหม่...ที่โต๊ะอาหาร พะวงตักข้าวให้คุณนายสร้อยเพชรพร้อมกระซิบ
“ลองสังเกตดูสิคะ”
คุณนายสร้อยเพชรมองสายมุก จับผิด สายมุกนั่งทานโจ๊กหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่าน คุณนายสร้อยเพชรพยักหน้าเรียกพะวงมา
“ไหน...อ่านหนังสือพิมพ์มันผิดปกติยังไง ห๊า”
“ของแบบนี้ต้องค่อยๆดูกันไปค่ะ”
สายมุกหันมาเห็น
“คุยอะไรกันเหรอคะ”
คุณนายสร้อยเพชรรีบแก้
“เปล่าจ้ะ แค่บอกว่าจะให้ไปช่วยตัดสินงานวันนี้หน่อย”
“ทำไมต้องเป็นหนูด้วยคะ”
“ถ้าไม่ใช่ลูกจะเป็นใครล่ะ นะไปช่วยแม่หน่อย”
สายมุกพยักหน้ารับ

หนูดีกับดวงอยู่ด้วยกันที่แผงพร้อมกับห่อขนมปังมากมาย
“ขนมปังแห่งความรัก...ดวงคิดมาว่ายังไง” หนูดียิ้มแย้มถาม
“ผมต้องขอโทษจริงๆครับ ผมคงไม่ประกวดหรอกครับ”
หนูดีหน้าเสีย
“อ้าวทำไมล่ะ ฉันอุตส่าห์ตั้งใจ”
“ผมไม่เก่งเรื่องคิดอะไรแบบนี้หรอกครับ แต่ถ้าให้เป็นผู้ช่วยคุณหนูดีละก็ ผมก็พอทำได้ครับ”
หนูดีถอนหายใจท้อ
“เป็นแบบนี้ทุกที”
หนูดีไม่พอใจ หยิบขนมปังมากิน แล้วเลอะปาก
“คุณหนูดี ขอโทษนะครับ ปากคุณเลอะ”
ดวงเอาผ้าเช็ดให้ สายมุกมากับคุณนายสร้อยเพชรเข้ามาเห็นพอดี
“ไหนบอกจะไม่แข่งไง มาถึงก่อนใครเลยนะ” สายมุกงอนๆ “โกหกทุกอย่าง”
คุณนายสร้อยเพชรสังเกตเห็นสายมุกมองไปที่ดวงก็กระแอม
“มองอะไรลูก”
สายมุกหลบตา
“เปล่านี่ค่ะ”
คุณนายสร้อยเพชรสังเกตอาการของลูกสาวไม่วางตา

ถนอมชะเง้อชะแง้มองหาชายแปลกหน้าแต่ก็ไม่เจอ ซักพักรถก็มาจอด ถนอมรีบแอบทันที ชายฉกรรจ์ เดินลงมาจากรถ คนนึงถือรูปของดวงหันไปสั่งพรรคพวก
“แยกกันไปตามหาก่อนนะ ใครได้เจอยังไงก็ส่งข่าวด้วย”
ถนอมได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งใจไม่ดี

คุณนายสร้อยเพชรขึ้นกล่าวเปิดงาน สายมุกกับพะวงนั่งตรงเก้าอี้กรรมการ
“เอาล่ะ ถึงเวลาที่เหมาะเจาะที่พวกเราชาวตลาดสร้อยเพชรทุกคนจะพิสูจน์ให้ทุกคนได้รู้ว่า พวกเราทุกคนไม่ธรรมดา”
สายมุกเหลือบดูบริเวณที่ดวงอยู่กับหนูดีตลอด

ชายฉกรรจ์กับสมุนเข้ามารวมตัวกัน ที่มุมหนึ่งของตลาด
“ไม่เห็นจะมีเลยครับครับพี่”
“แกไปดูตรงที่เขาจะจัดงานโน่น ฉันว่ามันอยู่ตรงนั้น”
ถนอมแอบฟัง แล้วยิ่งห่วงดวง ก่อนจะแอบตามไป

ลั้
นลากำลังเตรียมตัวซ้อมวิธีการชงกาแฟรสเลิศอยู่ อั้มพาลูกแฝดที่แต่งเป็นกุมารทองมาคู่กัน
“เดี๋ยวพอขึ้นเวที ใครถามอะไรหนูต้องตอบได้นะลูก”
ลั้นลาหันมาเห็น
“ไหนว่าการประกวดมันไร้สาระไง นี่เธอเตรียมพร้อมกว่าฉันตั้งเยอะ”
“นี่ฝืนใจมากนะเนี่ย ไม่อยากทำ แต่เด็กมันขอร้อง”
แฝดทั้งคู่มองหน้าอั้มเซ็งๆ พายามบอกว่าไม่จริง
“กล้าพูด ไม่เคยถามซักคำ”
ลั้นลามองเย้ย
“ยังไงสิ่งที่เธอจะทำ ก็ชนะร้านกาแฟฉันไม่ได้ กาแฟมหัศจรรย์ของฉัน”
“คอยดูเอาเองก็แล้วกัน”
อั้มกับลั้นลามองหน้ากันไม่ยอมกัน

ถนอมแอบย่องตามชายฉกรรจ์กับสมุนตลอดเวลา แต่แล้วทันใดนั้น ชายฉกรรจ์โผล่มาจากด้านหลัง
“แกตามฉันมาทำไม”
ถนอมช็อค พูดไม่ออก สมุนของชายฉกรรจ์หลายคนปรากฏตัวลากถนอมหายไป

หนูดีพยายามใกล้ชิด ดวงพยายามออกห่างแต่แล้วก็ไปเจอธรรมชาติที่บังคับให้ทั้งคู่ให้กัน สายมุกแอบมองอย่างน้อยใจ
“ถ้าเธอเลือกแล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน”
สายมุกเดินหนีออกไป ดวงสังเกตเห็นสายมุกลุกออกไปจากโต๊ะกรรมการ ชายหนุ่มตามไปอย่างห่วงๆ
สามมุกเดินงอนออกมาบ่นอุบ
“คนโกหก ทีเมื่อคืนฉันถามล่ะบอกไม่มีอะไร ไม่ได้คิดอะไร แต่การกระทำตรงข้ามกับหัวใจนี่นา”
สายมุกไม่พอใจ ไม่คิดว่าดวงจะตามเข้ามา
“ทำไมคุณเดินหนีออกมาแบบนี้”
สายมุกตกใจ
“คุณตามฉันออกมาทำไม คนโกหก”
“คุณเข้าใจผิดแล้ว”
ขาดคำ ดวงกับสายมุกก็โดนฟาดสลบเหมือดไปทั้งคู่ ชายฉกรรจ์ออกมาพร้อมไม้หน้าสามแสยะยิ้ม

ลั้นลาโชว์กาแฟของตนบนเวที การพรีเซ็นต์ดูเวอร์ๆ ขายความเซ็กซี่
“สำหรับตลาดสร้อยเพชรของเราแล้ว ไม่มีสิ่งไหนที่ถูกพูดถึงไปมากกว่า ร้านกาแฟของฉันอีกแล้ว บางคนอาจสงสัยว่า เฮ้ย...ร้านกาแฟธรรมดาทำไมถูกพูดถึงได้มากมาย วันนี้ฉันจะมาไขความลับให้ ร้านกาแฟของฉัน กินแก้วนึง ตาสว่างได้ข้ามวัน ฮั่นแน่...กำลังคิดว่าฉันโฆษณาชวนเชื่อ ใครจะไปตื่นได้นานขนาดนั้น ฉันเลยเตรียมกาแฟสูตรพิเศษมาสำหรับกรรมการทุกท่าน แล้วใครที่สนใจ”
ลั้นลารินกาแฟใส่แก้วหอมฉุย เสิร์ฟให้คุณนายสร้อยเพชรกับพะวง แล้วก็แก้วเล็กน้อยๆสำหรับคนอื่นๆที่อยากชิม คุณนายสร้อยเพชรกับพะวงยกแก้วขึ้นชิมก็ตาสว่างจ้าจริงๆ
“หลายคนอาจยังไม่เชื่อ เอ๊ะกินแล้วก็ไม่เห็นว่าจะพิเศษอะไร ฉันมีหลักฐานความแตกต่างของกาแฟของดิฉันนะคะ”
ลั้นลาเดินไปจูงแฝดทั้ง 2 คนลูกของอั้มขึ้นมาโดยที่อั้มไม่ทันตั้งตัว
“เป็นพยานกันได้ทั้งตลาดนะคะ ว่าก่อนหน้านี้ยายนี่แค่ท้องอยู่เฉยๆ ท้องเป็นปีไม่มีใครสนใจ แต่อยู่ๆพอนางกินกาแฟของฉัน นางก็คลอดลูกแฝดจอมพลังออกมาสองคน เป็นที่ตื่นตะลึงของวงการาแฟของฉัน”
อั้มกระซิบลั้นลา
“เล่นไม้นี้เลยเหรอ”
ลั้นลากระซิบตอบ
“แน่นอน”
ชาวบ้านพึมพำซุบซิบกันใหญ่เกี่ยวกับปรากฏการประหลาดที่เกิดขึ้น คุณนายสร้อยเพชรหันมาถามพะวง
“จริงรึเปล่าที่เขาพูด”
“จริงค่ะคุณนาย”
คุณนายสร้อยเพชรพอใจกับการพรีเซนต์ของลั้นลา แต่มองหาสายมุกที่ยังไม่ยอมกลับมาซักที
“นี่ยายมุกไปไหนเนี่ย ทำไมเงียบแบบนี้”
“ห้องน้ำมั้งคะคุณนาย”
หนูดีเองก็มองหาดวงไม่เห็น มองไปที่เก้าอี้กรรมการ สายมุกก็หายไป เธอเริ่มร้อนใจ

ในโกดังร้าง ดวงค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาคนแรก เขามองซ้ายมองขวาเห็นสายมุกสลบอยู่ไม่ไกล พร้อมกับถนอม
“คุณมุก คุณมุกเป็นอะไรมั้ย”
ดวงพยายามเขย่าปลุก สายมุก ก็ยังนอนนิ่ง ดวงไปปลุกถนอม
“คุณ...คุณ นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย...คุณ”
ดวงยังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชายฉกรรจ์กับเหล่าสมุนเดินออกมา
“ตื่นแล้วเหรอ ไอ้ตัวดี”
ดวงมองพวกมันอย่างไม่เข้าใจ
“นี่พวกแกทำอะไร จับพวกเรามาทำไม”
“จริงๆ คนอื่นนั่นก็แค่คนซวย ใจฉันจะเล่นแกแค่คนเดียวต่างหาก”
“ใครใช้ให้พวกแกทำแบบนี้”
“นั่นไม่สำคัญว่าแกไปทำอะไรให้ใครเขาโกรธเคืองรึเปล่า”
“ฉันไม่เคยทำอะไรใคร”
“เหรอ...ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ ฉันก็แค่คนรับจ้างมาอีกที ใครจ่ายเงินก็คือคนถูกเสมอ”
“ฉันไม่มีเงินมากมายอะไรให้แกหรอก แต่ฉันแค่อยากขอให้แกปล่อยคนที่ไม่เกี่ยวไปซะ”
“พระเอกซะจริงๆ แต่แกเคยได้ยินมั้ย พวกพยานเนี่ยตัวร้ายที่สุดเลย ปากดีนัก ฉันว่าฉันเล่นพวกมันก่อนแกจะสนุกกว่าซะอีก”

ชายฉกรรจ์คว้าสายมุกที่คอพับคออ่อนเพราะสิ้นสติไว้


อ่านละคร มนต์รักตลาดสด ตอนที่ 29/2 วันที่ 6 พ.ย. 55

ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทประพันธ์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด บทโทรทัศน์โดย : วาทินีย์ โอฬาร์กร / พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด กำกับการแสดงโดย: พิง ลำพระเพลิง
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศทุกวันจันทร์-วันพุธ เวลา 07.30/11.00/20.00 น.
ละครเรื่อง มนต์รักตลาดสด ออกอากาศวันแรกเริ่มมวันพุธที่ 12 กันยายน 2555 ทางช่อง 8
ที่มา manager.co.th